Taco Bell Fire Sos

Uzun zamandır yazıp yazmamayı, ne yazacağımı, ne zaman yazacağımı düşünüyorum. Derin bir yas süreci geçirirken eski düzenin geri gelmesi çok güç. Ancak çok fazla sıkıntıya maruz kaldığımızdan dolayı burada paylaşacağım bir yazı, okuyanı ağır gündemden az da olsa uzaklaştırabilir, odağını değiştirebilir. Öte yandan bugün yaşananlar sadece bir stres, bunalım değil; milyonlarca insan yakınlarını, canlarını, evlerini, şehirlerini kaybetti. Dile kolay.

En acısı da depremin olacağı bilindiği hâlde önlem alınmaması. Deprem geliyorum derken siyasi rant uğruna çıkarılan imar affı, duble yollara harcanan deprem vergileri, cumhurbaşkanı kararı ile riskli bölgelerin “riski alan” olmaktan çıkarılması, kamu binalarının bile deprem yönetmeliğine uymaması, silahlı kuvvetlerin deprem günü tek adamın iki dudağının arasından çıkacak bir lafa tabi olması ve o adamın her felakette ortalıktan kaybolması, koordinasyon eksikliği gibi beceriksizlikler ve ihmaller depremin politikliğini ve dolayısıyla yıkımın önüne geçilebileceğini gösteriyor. Yaşadıklarımız yetmezmiş gibi dikilen tüy misali depremzedeleri televizyon ekranlarında susturan kanallar, milletin parasının millete bağışlandığı şov yayını, cumhurbaşkanı tarafından halkın tehdit edilmesi…

Özellikle bu süreçte, kaybettiklerimizi unutmamak adına üzüntümüzü doğru yönde kanalize etmenin önemine inanıyorum. Üzüntüyü öfkeye dönüştürmek, defter tutmak, tehdit ve hakaretlerin karşısında korkmadan sesini çıkarmak izlenebilecek makul yollar. Ece Balekoğlu‘nun da söylediği gibi: “Korkmak için fazla kalabalığız.”